Un risco coñecido
En xeografía hai un concepto, pouco respectado pola
administración, chamado dominio marítimo e fluvial, que é todo menos moderno,
eu creo que se acuñou o século XIX, e
que agora manexa Fomento a través do Instituto Xeográfico Nacional, creado
refundindo as numerosas entidades anteriores, pois ben catástrofes como as de
agora en Mallorca, Biescas o 96, costas
de Asturias, Cantabria, Andalucía, Levante, etc. non deben sorprender a
ninguén, as augas teñen dominio sobre certas zonas e exérceo cando lle toca, non
hai que poñer cara rara, na nosa lingua hai palabras cuxo significado mostra
que isto é antigo, Rambla,
Riera,Ribeira, Avenida, teñen un significado e pensen os nosos administradores
o que queiran, o acerbo popular quítalle
sempre a razón ás súas caras de estrañeza, aquí os que administran non teñen
responsabilidade de nada, o erro sería
tolerable se non existisen servizos que asesoran en todos os aspectos
necesarios, pero en todos os casos, eses servizos existen pero se lles molesta
o seu diagnóstico, o puentean porque a
responsabilidade legal do político non existe.
A Directiva 2000/60/CE do
Parlamento Europeo e do Consello, obrigo ao Estado español ha facer plans de
xestión de conca fluvial para cada demarcación
hidrográfica con obxecto mitigar os efectos das inundacións, estes plans
cos correspondentes planos de zonas
inundables foron feitos (aínda que de mala gana e con enormes atrasos),
concretamente o da conca de Sant Llorenç
declara zona inundable de alto risco
toda a área que sufrio a riada, polo que
este desastre non só púidose evitar, se non que se debeu evitar, encarcerando
aos caciques locais que invadiron coas súas construcións a canle de ríselas e
obrigándolles a pagar a demolición do construído. Eu aconsello aos que me lean
e vivan preto dun rio, ou
nunha zona inundable que consulten estes
“mapas de perigo por inundacións e mapas de risco de inundación” DIRECTIVA
2007/60/CE DO PARLAMENTO EUROPEO E DO CONSELLO do 23 de outubro de 2007
relativa á avaliación e xestión dos riscos de inundación
A xeoloxía preventiva é fundamental para previr e limitar o
efecto de inundacións como as producidas no levante de Mallorca na madrugada de
onte. O risco de San *Llorenç deas *Cardassar, onde se produciron os maiores
danos humanos, era ben coñecido e dispón de mapas de perigo por inundacións do
Plan de xestión do risco de inundación da Demarcación *Hidrográfica das Illas
Baleares (2016). É evidente que non se implementaron as medidas de precaución e
advertencia necesarias neste caso.
Non se pode xogar á ruleta rusa cos arroios canalizados nos
pobos e cidades de España, cuxo risco se estableceu -se é que se fixo- para
períodos de retorno da avenida de 100 e 500 anos. Mesmo se se usa a avenida con
período de retorno de 1.000 anos, dado que hai 8.000 municipios en España, cada
ano oito poderían esperar ter un desastre.
Hai que deseñar as canalizacións que atravesan os pobos para
o evento máximo posible, para garantir que nunca se vaia a alagar ningunha
vivenda de ningún pobo de España. E para iso é imprescindible estudar o
rexistro xeolóxico que nos dá unha perspectiva de 10.000 anos.
Pero para as cidades e pobos que xa están onde están, é
dicir en zona de risco alto, hai que adaptar os usos do chan ao perigo ao que
están sometidos e hai multitude de medidas que se poden tomar, como poñer as
rúas en paralelo ao fluxo do río para evitar encoros; non permitir vivendas nin
o almacenamento de produtos tóxicos ou perigosos nin enreixados nas xanelas das
plantas baixas ou que existan accesos por escaleira ás plantas superiores desde
a primeira planta para poder subir a zonas altas da vivenda. Todas as
administracións deberían prestar máis atención ás medidas preventivas que
poderían salvar vidas e evitar elevados custos materiais e económicos.
Fuente: El Pais y elaboración propia
Comentarios
Publicar un comentario