Volverá ser o monte un recurso fundamental ante a crise?
Se os prezos e o mercado axudan, no sector forestal agárdase un incremento das cortas nos vindeiros meses pola necesidade de moitas familias de botar man da madeira, ante a difícil situación económica que se aveciña
O monte galego, con preto de 500.000 propietarios forestais
e figuras xenuinas como as Comunidades de Montes Veciñais en Man Común, é un
dos máis socializados de Europa. Por iso, cada vez que a situación económica se
pon difícil, actúa como caixa de aforro das familias.Iso foi o que pasou
durante a crise económica da última década e prevese que as cortas de madeira
volvan ser unha táboa de salvación para a nova crise que vai deixar tras de si
a pandemia do coronavirus.
Aínda que a situación desta volta é diferente. Coa
actividade parada en moitos sectores, a demanda de madeira de piñeiro atópase
baixo mínimos e no eucalipto danse como posibles baixadas de prezos a curto
prazo, o que non animaría a vender. Pero, en moitos casos, a necesidade é máis
forte que a oferta e a demanda.
"Os plans de pensións dos galegos non están nos bancos
senón no monte, que é a verdadeira caixa de aforros das familiase un salvavidas
nos momentos difíciles"
“Sempre que hai unha crise a xente recurre ao monte como banco para subsistir, sobre todo no rural, así que nos vindeiros meses haberá seguramente un aumento na intención de venda, outra cousa é que se venda ou non en función de que o mercado e o prezo ofertado cumpra as expectativas do propietario do monte, pero ás veces a necesidade tira máis”, afirma Xosé Covelo, da Asociación Forestal de Galicia.
“No 2008 a xente tirara do monte para aguantar a crise e
notárase moito o incremento de cortas, pero facía falta que o prezo axudara un
pouco para animar á xente, aínda que ao que lle faga falta vai vender igual”,
opina tamén Luis Díaz, propietario de Forestal Díaz Casariego SL, unha empresa
que dá traballo a 32 persoas na comarca da Mariña.
Nuria Rodríguez, secretaria da Asociación de Empresarios dePrimeira Transformación da Madeira de Lugo, que reúne a case 300 empresas que
traballan en montes da provincia de Lugo, tamén concorda en que “en Galicia
historicamente o monte sempre foi unha caixa de aforros e sempre se botou man
del para suplir a falta de ingresos ou un gasto extraordinario como a compra dun
coche ou a reforma da vivenda”, pero engade un elemento a maiores, ademais do
prezo: “vai depender do consumo, porque eu podo poñer o monte á venda, pero
para poder vendelo ten que haber demanda de madeira”, evidencia.“Hai moitísima
incertidume do que poida pasar. Coa economía parada, as fronteiras pechadas e
todo o volume de exportación en stand by, non temos certezas a curto ou medio
prazo nin sabemos como vai respirar a economía a nivel mundial”, di Nuria.
Caída brusca da demanda de piñeiro
A pandemia do coronavirus supuxo un freo en seco no mercado
da madeira de piñeiro. “O mercado da madeira de piñeiro trancou porque non hai
saída, está moi frouxo tanto o puntal como a rolla de aserradeiro”, indica Luis.“Estabamos
traballando moi ben este ano, viñamos dunha época non tan boa pero recuperárase
a cousa no 2020. O coronavirus supuxo agora un parón total e instantáneo”,
recoñece Jorge Souto Franco, que xunto ao seu irmán Alberto tomaron no ano 2007
o relevo na empresa Hijos de Ramón Rubal SL, que dá traballo a 24 persoas e
move un volume importante de madeira de piñeiro na comarca da Mariña.
Con máis de tres cuartos de século de historia ás súas
costas, esta empresa familiar, que conta cun aserradeiro no concello de Alfoz,
está a salvar a situación grazas ás exportacións cara ao exterior. “A nivel
nacional o mercado está moi baixo, pero estamos mandando máis para China, que é
o que nos está salvando”, admite. Máis do 50% do piñeiro que procesan está
saíndo na actualidade cara ao mercado asiático, cando o ano pasado era só un
5%. Envían desde o porto de Vigo, solventados os problemas iniciais de falta de
contedores, cando o xigante asiático pechou os seus portos no momento álxido da
pandemia en China.Malia que o sector forestal está considerado actividade
esencial, o parón na industria e a construción a raíz do estado de alarma en
España acabou arrastrando a toda a cadea. “Os pedidos de madeira de piñeiro
están moi baixos, o que ía para facer palés está parado, agás o que se
destinaba a alimentación; as empresas de taboleiro non están collendo material
ou cólleno a contagotas e os aserradeiros están tamén bastante a tope de
madeira”, explica Nuria.
Hijos de Ramón Rubal subministraba tamén estelas a Finsa para
taboleiro e casca a Greenalia para aproveitamento como biomasa para a produción
de enerxía, “pero as dúas están traballando moi pouco”, confirma Jorge. Ante o
descenso da demanda, nesta empresa de Alfoz decidiron tamén ralentizar o volume
de corta pola vía de traballar aquelas parcelas con menor rendemento diario de
volume de madeira. “Estamos facendo os montes máis pequenos, que levan máis
tempo e que tamén os hai que facer, son montes que dan máis traballo”,
explican.
O eucalipto está aguantando mellor
Pola contra, as cortas de madeira de eucalipto mantivéronse
durante a pandemia sanitaria coas empresas adoptando medidas preventivas para
evitar contaxios. “Seguimos traballando con normalidade, os operarios xa
traballaban separados cada un no seu posto para previr accidentes, un na
procesadora e os dous motoserristas un pouco máis distanciados, e levando a
comida ao monte, cada un a súa”, explica Luis.
“O eucalipto segue comercializándose. Produciuse un cambio
de consumo duns produtos por outros e a demanda de materia prima de celulosa
para máscaras, papel para limpeza de mans, material médico ou paquetería, que
son produtos onde xa está habendo máis demanda, está compensando o parón da
industria, do comercio minorista e do papel que se usaba nas oficinas, que
agora están pechadas”, argumenta Xosé.
Pero o parón no mercado do piñeiro está derivando as cortas
nos montes cara ao eucalipto e aínda que segue habendo demanda, Ence xa comezou
a poñer algunha limitación, admitindo unicamente certas cantidades na súa
planta de Navia e obrigando ás empresas compradoras a desprazar o resto da
madeira a outros parques, como o ubicado en Ribadeo, a piques de completar
tamén xa a súa capacidade, ou o de Begonte, o que leva tamén aparellado un
menor prezo pagado por tonelada.
Moi poucas compras de madeira durante o estado de alarma
Aínda que se habilitaron mecanismos para que os propietarios
puideran saír durante o confinamento a amosar os seus montes a compradores
interesados, o certo é que nos case dous meses que levamos de estado de alarma
practicamente non se realizou ningunha transacción comercial de madeira en pé.
“Os particulares non están ofertando madeira, os donos dos
montes son todos xente maior e teñen medo a saír da casa”, indica Luis.Como as
demais, a súa empresa está a tirar de compras efectuadas con anterioridade para
seguir traballando. “Normalmente contamos cun stock de madeira comprada para
catro ou cinco meses e estamos tirando diso, pero fai falta empezar a mercar
algo xa porque fainos falta comprar con 2 meses de antelación para tramitar as
solicitudes e permisos e planificar as cortas. Esperemos que o mes que vén
poida empezar a saír un pouco máis a xente da casa e poder ensinar os montes. A
ver se mentres recupera un pouco o prezo da pasta tamén para animar á xente,
que de momento está a mostrar pouco interese. De feito, outros anos por estas
datas os propietarios que tiñan vendida madeira chamabannos aos compradores
para meternos présa para que lles cortaramos os montes para poder plantalos
antes da chegada do verán, pero este ano nin iso”, engade o responsable de Díaz
Casariego.
No caso do piñeiro, desde a AFG afirman que “hai comunidades
de montes e propietarios particulares que teñen necesidade de vender porque a
madeira está xa pasada do turno de corta” e constatan tamén que aínda que se
poden facer saídas con autorización previa, “hai certo medo a saír da casa e
ralentizáronse os contactos de compra-venda de madeira”. “A industria segue
demandando eucalipto e estase tirando de compras previas, pero en canto se
produza a desescalada, os propietarios van querer vender porque seguramente
entremos nunha fase social na que quereremos contar con aforros e botaremos man
da madeira que teñamos”, razoa.
Nuria concorda nesa apreciación: “hai medo e tampouco fixo
falta vender polo de agora, porque a xente non tivo esa necesidade porque ao
estar na casa confinados non gastas nin consumes igual, non cambias de coche
nin fas unha reforma na casa, pero a medida que pasen os meses, as persoas que
quedaron sen traballo pode que precisen tirar do monte”, opina.
Prezos á baixa
|
 |
É difícil facer prognósticos sobre prezos, pero todo o mundo no sector augura baixadas nos vindeiros meses. “Ao ter sido bastante repentino todo, non hai información moi consolidada, pero o mercado do piñeiro xa viña dunha situación de certa ralentización e agora hai unha parálise, con pouca actividade das empresas de trituración e cos aserradeiros á espera, porque son sectores máis dependentes do nivel de actividade económica xeral. Eu penso que a parálise vai seguir nos vindeiros meses, con prezos medios de final de lote de adquisición entre 3 e 5 euros máis baixos do que debería ser”, augura Xosé Covelo |
Os lotes de madeira de piñeiro estábanse vendendo ultimamente entre 22
e 24 euros/tonelada na zona norte de Galicia e entre 24 e 26 euros no sur, onde
sempre se paga un pouco máis, cando antes de nadal os prezos habituais estaban
entre os 28 e os 32 euros, lembra. Pero nas últimas subastas antes do estado de
alarma o piñeiro pagouse xa a só 26 euros, “que era un prezo xa baixo”,
considera Xosé Covelo, que o achaca a unha “lixeira ralentización da economía
que se estaba a notar xa na construción, que é un sector que tira tanto de
táboa como de taboleiro, polo que a súa caída acaba afectando en toda a cadea
do piñeiro, de aí a necesidade de buscar alternativas de produtos de alto
valor”, insiste.
|
|
As plantacións de eucalipto habituais
nesta época do ano tamén se están a retrasar esta primavera
|
Hai incerteza ademais sobre a evolución do mercado do eucalipto nos
vindeiros meses, aínda que a día de hoxe está resistindo mellor. A pasta de
papel leva todo este 2020 estable e non se veu afectada polo coronavirus. Segue
cotizándose ao mesmo prezo que hai uns meses, con poucos cambios logo da forte
caída no 2019, cando tocou fondo. “A pasta aguantouse cun prezo estándar
arredor dos 600 euros a tonelada, tan só baixou algo a semana pasada, uns 4
euros”, explica Luis.
|
A madeira de eucalipto certificada estase a pagar neste momento en
Galicia a 30 euros tonelada en pé con casca máis IVE, con variacións entre os
28 euros en lotes pequenos ou con dificultades de saca e os 31 nos lotes máis grandes
e accesibles. Desde a Asociación Forestal de Galicia non prevén que poida haber
“baixas tan acentuadas coma no caso do piñeiro”, aínda que na Asociación de
Empresarios de Primeira Transformación da Madeira de Lugo advirten de que
“aínda que se está a traballar o eucalipto con normalidade, os prezos fluctúan
e as compañías tamén teñen a súa tensión financieira, polo que non pensamos que
mellore a cotización, senón incluso que empeore algo”.
|
Fonte:Campogalego
Comentarios
Publicar un comentario